குறியிடப்பட்டது
  • ஜெ கேட் திறக்கவும்
  • ஜெனமிக்ஸ் ஜர்னல்சீக்
  • கல்வி விசைகள்
  • JournalTOCகள்
  • ஆராய்ச்சி பைபிள்
  • சீனாவின் தேசிய அறிவு உள்கட்டமைப்பு (CNKI)
  • சிமாகோ
  • Ulrich's Periodicals Directory
  • எலக்ட்ரானிக் ஜர்னல்ஸ் லைப்ரரி
  • RefSeek
  • ஹம்டார்ட் பல்கலைக்கழகம்
  • EBSCO AZ
  • OCLC- WorldCat
  • SWB ஆன்லைன் பட்டியல்
  • உயிரியல் மெய்நிகர் நூலகம் (vifabio)
  • பப்ளான்கள்
  • MIAR
  • அறிவியல் குறியீட்டு சேவைகள் (SIS)
  • யூரோ பப்
  • கூகுள் ஸ்காலர்
இந்தப் பக்கத்தைப் பகிரவும்
ஜர்னல் ஃப்ளையர்
Flyer image

சுருக்கம்

Investigation into Drug Solubilisation Potential of Sulfonated Calix[4]Resorcinarenes

Hoskins C, Papachristou A, Ho TMH, Hine and Anthony Curtis

Increasing importance is being placed on the role of drug solubilisation in the drug development pipeline. In order for drugs to successfully pass through the pre-clinical studies required before clinical trials they often require addition of excipients or solubility modifying agents. This study highlights the use of sulfonated calix(4) resorcinarenes as drug solubilising agents. The rigid nature of these compounds form cone-like structures with hydrophobic interiors which are capable of accommodation of hydrophobic entities such as drugs. The calix (4)resorcinarenes in this work have varied length of alkyl chains attached to their lower rim. This work investigated the effect of chain length (C = 4 (SC(4)RC4), C = 7 (SC(4)RC7)) on the degree of solubilisation of two model hydrophobic drugs: propofol and griseofulvin. The data showed that the compounds were capable of solubilising both drugs up to 8 mgmL-1 (SC(4) RC7-propofol) and 3 mgmL-1 (SC(4)RC4-griseofulvin). The size measurements carried out using photon correlation spectroscopy indicated that the SC(4)RC4 was likely to form 1:1 interactions with drug molecules whilst the SC(4)RC7 formed supramolecular structures capable of increased drug loading in the case of propofol. In the case of griseofulvin it is postulated that similar structures were formed however these exceeded the limit of the filter used and may have been lost. Additionally, the supramolecular structures appeared more stable with a reduction in drug release. In vitro testing on BxPC-3 cells indicated that the calix(4)resorcinarenes were relatively non-toxic. These studies highlight the potential of these systems in drug delivery.

மறுப்பு: இந்த சுருக்கமானது செயற்கை நுண்ணறிவு கருவ